Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12410 Esas 2019/6997 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12410
Karar No: 2019/6997
Karar Tarihi: 03.10.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12410 Esas 2019/6997 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisine borç veren kişinin 4000 TL'lik bonosunu sahtecilik yaparak 24,000 TL'ye çıkarmıştır. Sanık suçlamaları kabul etmemiş, 6 senet olduğunu, 5 senedin geri ödendiğini ve 1 senede de bilgi ve rızayla değişiklik yapıldığını belirtmiştir. Ancak, dosyaya sunulan fatura ve mobilya alışverişi nedeniyle TCK'nin 211. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu sebeplerle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 211. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi iptal kararı
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2017/12410 E. , 2019/6997 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın, katılanın kendisine borca binaen vermiş olduğu 4000 TL bedelli bononun rakam ve yazıyla değer gösteren kısmına "2" ve "yirmi" ibarelerini ilave edip 24.000 TL bedelli bono haline getirmek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda, sanığın suçlamaları kabul etmeyerek, katılan ile aralarında ev ve eşya borcuna karşılık toplamda 4000 TL"lik 6 senet bulunduğunu, 5 senedin geri katılana iade edildiğini, kala senede de katılanın bilgi ve rızası ile ekleme yapıldığını beyan ettiği, dava süreci içerisinde 10.000 TL bedelli mobilya alışverişini gösteren ve katılan adına kesilmiş faturanın dosyaya sunulmuş olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK"nin 211. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.