Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16536 Esas 2015/13604 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16536
Karar No: 2015/13604
Karar Tarihi: 09.07.2015

Tefecilik - tehdit - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/16536 Esas 2015/13604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çorum 3. Asliye Ceza Mahkemesi, 2010 yılında gerçekleşen tefecilik ve tehdit suçlarıyla ilgili bir davada sanık hakkında adli para cezası verdi. Ancak, adli para cezasının miktarına göre kesin nitelikte olan hükmü temyiz edilemez olduğundan, sadece tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle ilgili temyiz incelenmesi yapıldı. Sanığın birden fazla kez kazanç karşılığı ödünç para vermesi kabul edildi ve bu fiil için cezasına TCK'nın 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılmadığı belirtildi. Deliller ve iddia ile savunma duruşmaları göz önünde tutularak yapılan tavsif ve tatbikatın uygun olduğu karara bağlandı. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereği adli para cezası miktarına göre kesin nitelikte olan hükümlerin temyiz edilemez olduğu belirtildi. CMUK'nın 317. maddesi uyarınca tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onanarak karara bağlandı. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'nın 317. maddesi, TCK'nın 43/1. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2013/16536 E. , 2015/13604 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2012/42656
MAHKEMESİ : Çorum 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/12/2011
NUMARASI : 2010/563 Esas, 2011/473 Karar
SUÇ : Tefecilik, tehdit

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince sanık hakkında tehdit suçundan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre kesin nitelikte olan hükmün temyizi kabil olmadığından bu suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü;
Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında katılana değişik zamanlarda birden fazla kez kazanç karşılığı ödünç para verdiği kabul edilmesine rağmen cezasında TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca arttırım yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 09/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.