Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava; zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya yapılan sosyal sigorta yardımları nedeniyle uğranılan zararın, 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesi hükmü gereğince davalı işverenden rücuan alınması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre; davacı Kurum vekilinin tüm, davalı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalı işveren şirkete ait işyerinde sürücü olarak çalışan sigortalının görev sırasında kullandığı tırla seyir halindeyken direksiyonda uyuması sonucu bariyerleri aşıp karşı şeride geçmesiyle tek taraflı iş kazasının gerçekleştiği, kaza sonrasında hazırlanan trafik kazası tespit tutanağında sigortalının %100 oranında kusurlu olduğunun belirtildiği, işveren tarafından sigortalıya karşı açılan ve temyiz edilmeksizin kesinleşen maddi tazminat davasında alınan bilirkişi raporunda da aynı görüşe yer verildiği, mahkemece yapılan yargılamada düzenlenen 25.11.2007 ve 14.10.2008 tarihli iki farklı raporda kazanın gerçekleşmesinde sigortalının %65, davalının %35 oranında kusurlu olduğunun açıklandığı, 07.06.2010 günü hazırlanan üçüncü raporda ise aynı olgu, saptama ve gerekçelerle bu kez davalının %65, kazalının %35 oranında kusurunun bulunduğunun bildirildiği anlaşılmakta olup, anılan son rapora dayanılarak hüküm kurulmuştur.
Davanın yasal dayanağı olan 506 sayılı Kanunun 26’ncı maddesinin ilk fıkrasında, iş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya işçilerin sağlığını koruma ve iş güvenliği ile ilgili mevzuat hükümlerine aykırı hareketi ya da suç sayılabilir bir davranışı sonucu olmuşsa, sigortalı/hak sahipleri için yapılan harcamalardan doğan zararın Kurumca işverene ödettirileceği, işçi ve işveren sorumluluğunun saptanmasında kaçınılmazlık ilkesinin dikkate alınacağı bildirilmiştir. Her ne kadar anılan madde “İşverenin sorumluluğu” başlığını taşımakta ise de, maddenin ikinci fıkrasında, iş kazası veya meslek
hastalığı, üçüncü bir kişinin kasıt veya kusuru yüzünden meydana gelmişse, Kurumca bütün sigorta yardımları yapılmakla birlikte zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet kusuru varsa bunları çalıştıranlara Borçlar Kanunu hükümlerine göre rücu edileceği hüküm altına alınarak üçüncü kişilerin de sorumluluk durum ve koşulları belirlenmiştir.
Diğer taraftan; 4857 sayılı İş Kanununun “İşverenlerin ve işçilerin yükümlülükleri” başlıklı 77’nci maddesinde, işverenlerin işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için gerekli her türlü önlemi almak, araç ve gereçleri eksiksiz bulundurmak, işçilerin de iş sağlığı ve güvenliği konusunda alınan her türlü önleme uymakla yükümlü oldukları, işverenlerin işyerinde alınan iş sağlığı ve güvenliği önlemlerine uyulup uyulmadığını denetlemek, işçileri karşı karşıya bulundukları mesleki riskler, alınması gerekli önlemler, yasal hak ve sorumlulukları konusunda bilgilendirmek ve gerekli iş sağlığı ve güvenliği eğitimini vermek zorunda oldukları açıklanmıştır.
Bu yasal düzenlemeler ışığı altında inceleme konusu dava değerlendirildiğinde, yargılama aşamasında düzenlenen ilk iki rapor ile hükme dayanak kılınan üçüncü rapor arasındaki çelişkinin varlığı belirgindir. Bu bakımdan; 506 sayılı Kanunun 26., 4857 sayılı Kanunun 77. maddeleri ile ...ve diğer yasal mevzuat kapsamında davalı işveren, sigortalı ve diğer ilgililerin kusur durumlarının irdelendiği, yargısal denetime elverişli, çelişkiyi giderici, yöntemince düzenlenecek bilirkişi raporu alınmalı, kazanın meydana gelmemesi yönünde hangi önlemlerin alınması gerektiği, bunların işverence yerine getirilip getirilmediği, alınmış tedbirlere sigortalı ve diğer ilgililerin uyup uymadığı, sürücü sigortalının yasal çalışma sürelerine aykırı şekilde dinlendirilmeksizin çalıştırılıp çalıştırılmadığı, bu şekilde kendisine araç kullandırılıp kullandırılmadığı, sigortalının yorgun ve uykusuz olarak göreve çıkartılıp çıkartılmadığı, kaza öncesinde ne kadar süre araç kullandığı gibi hususlar, gerekirse araç üzerindeki aletler üzerinde yapılacak incelemeyle ortaya konulmalı ve elde edilecek sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davalıya geri verilmesine, 08.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.