Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11499 Esas 2014/2525 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11499
Karar No: 2014/2525
Karar Tarihi: 06.03.2014

Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma - görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11499 Esas 2014/2525 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanmak, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Görevi yaptırmamak için direnme suçu birden fazla polis memuruna karşı cebir ve şiddet kullanılarak hukuksal anlamda tek bir fiille işlendiği için, TCK'nın 43/2. maddesi gereği ceza artırımı yapılmamıştır. Hakaret suçu nedeniyle temel ceza hapis olarak belirlenmiştir, ancak TCK'nın 50/2. maddesine aykırı olarak bu ceza adli para cezasına çevrilmiştir. Karar, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve mahkemenin kanaat ve takdirine dayanarak hükümlerin onanması şeklinde karara bağlanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 268, 267/1, 62, 50/1-a, 52, 52/4, 265/1, 63, 125/3-a, 125/4.

9. Ceza Dairesi 2013/11499 E. , 2014/2525 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
Hüküm : 1- TCK’nın 268. maddesi delaletiyle aynı Kanunun 267/1, 62, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK"nın 265/1, 62, 50/1-a, 52, 52/4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 3- TCK"nın 125/3-a, 125/4, 62, 50/1-a, 52, 52/4, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme suçunun birden fazla polis memuruna karşı cebir ve şiddet kullanılarak hukuksal anlamda tek bir fiil ile gerçekleştirilmesi nedeniyle aynı nev"iden fikri içtima koşulları gerçekleştiği halde, sanık hakkında bu suçtan tayin olunan cezada TCK"nın 43/2. maddesi ile artırım yapılmaması ve hakaret suçu nedeniyle temel cezanın seçenek cezalardan hapis olarak tercih edilmesi karşısında TCK"nın 50/2. maddesi hükmüne aykırı olarak anılan cezanın adli para cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.