Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5143 Esas 2020/2096 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5143
Karar No: 2020/2096
Karar Tarihi: 27.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5143 Esas 2020/2096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 192 promil alkollü olarak araç kullanırken trafik güvenliğini tehlikeye soktuğu suçundan mahkum edildi. Temyizde ise, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, sanığın kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alındığında hakkaniyete uygun bir ceza verilmediği gerekçesiyle bozma kararı verilmedi. Yapılan yargılamaya göre, sanığın kusuru olmadığına dair temyiz itirazı reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 179/3-2 maddesi: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
- TCK'nın 62. maddesi: Alkol veya uyuşturucu etkisi altında araç kullanma suçu
- TCK'nın 53/1 maddesi: Hak yoksunluğu
- TCK'nın 58/6 maddesi: Hükmen yasaklama cezası
- TCK'nın 61/1 maddesi: Temel cezanın belirlenmesinde ölçütler

12. Ceza Dairesi 2019/5143 E. , 2020/2096 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı resmi gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın, 192 promil alkollü olarak araç kullanarak kaza yaptığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir cezaya hükmedilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.