Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9495 Esas 2019/11992 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıklar ... ve ...’ın bütün aşamalarda atılı suçlamaları reddettiği, sanıklardan ...’ın anne ve babasının 13 yıldır katılanın işlerine baktığı ve onun evinde oturduğunu beyan ettiği, olaya ilişkin herhangi bir tanığın bulunmadığı ve olay anını gösteren kamera görüntülerine ulaşılamadığı, katılan ...’nın sanıklara bodrumun anahtarını verdikten sonra geri aldığını kendisinin de beyan ettiği, 03/11/2012 günü hırsızlığın meydana geldiğini farkettiğinde sanıkların bu suçu işlemiş olabilecekleri tahmini dışında olaya ilişkin somut delil elde edilemediği, her ne kadar mahkemece olay yerinde kapıda ve çelik kasada bir zorlama izinin olmadığı ve müşteki ile sanıklar arasında bir husumet olmadığı kabul edilerek sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmiş ise de, sanıkların atılı suçu işledikleri yönünde her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetine yeterli delil elde edilemediği bu nedenle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilmek suretiyle, sanıklar hakkında üzerlerine atılı hırsızlık suçundan beraatleri yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.