Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/15237 Esas 2017/1902 Karar Sayılı İlamı

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/06/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30/06/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan bütün temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız fiil nedeni ile uğranılan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne, ıslahla artırılan kısmın ise reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının haksız icra takibi ve hacizleri nedeniyle menfi tespit davası açmak zorunda kaldığını ve bu nedenle zarara uğradığını söyleyerek maddi ve manevi tazminat talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama neticesinde 07/07/2015 tarihinde verilen kararla maddi ve manevi tazminata hükmedildiği, kararın davalı tarafından temyiz edildiği, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi neticesi 2015/13259 E. 2015/14734 K. sayılı ilam ile: davacıların maddi tazminat taleplerini ıslah ettikleri, ancak kabulle sonuçlanan menfi tespit davasının 27/04/2012 tarihinde Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiği ve zamanaşımı süresinin bu tarihten itibaren başlatılması ile kanunda öngörülen bir yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu ve ıslahla istenen miktarın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmesinin gerekmesi nedeniyle, kararın maddi tazminat açısından bozulduğu, manevi tazminata ilişkin kararla ilgili temyiz itirazının reddine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında: Mahkemece verilen 07/07/2015 tarihli kararın ıslah edilen kısmın zamanaşımına uğramış olduğu kabul edilmek üzere maddi tazminat açısından bozulduğu, hükmedilen manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının reddine karar verildiği ve anılan bozma kararına mahkemece uyulmasına karar verilerek hükmedilen manevi tazminat miktarı kesinleştiği halde, bu hususta manevi tazminat yönünden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına şeklinde karar verilmesi gerekirken, 30/06/2016 tarihli kararla manevi tazminat isteminin kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş; hükmün, bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.

./..
-2-


SONUÇ:Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.