İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/17613 Esas 2014/2506 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17613
Karar No: 2014/2506
Karar Tarihi: 06.03.2014

İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/17613 Esas 2014/2506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ünye Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın cezaevi doktoruna sevkinin sağlanmaması nedeniyle yaşadığı idari ve adli soruşturma sürecinin hukuki olmadığını düşünerek Adalet Bakanlığı'na yazdığı şikayet dilekçesindeki iddialarının iftira suçunu oluşturmadığı ve beraat etmesi gerektiği savunulmuş, ancak mahkeme sanığı iftira suçundan suçlu bulmuş ve cezalandırmıştır. Kararda, sanığın cezalandırılmasının kanuna aykırı olduğu ve hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir.
Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/1-a maddesi (Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-3. maddeleri (Hapis cezasının süresinin azaltılması ve hükümlülüğü erteleme)
- Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi (Seçenek yaptırımlar)

9. Ceza Dairesi 2013/17613 E. , 2014/2506 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 9 - 2013/57403
Mahkemesi : Ünye Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 06.12.2012
Numarası : 2012/156 - 2012/682
Suç : İftira

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.01.2012 yerine 2012 olarak gösterilmesi mahallinde giderilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
İftira suçunun oluşabilmesi için, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği,
Somut olayda; sanığın ceza infaz kurumundan doktora sevkinin sağlanmaması üzerine infaz koruma memurları ile arasında geçen olaylar nedeniyle geçirdiği idari ve adli soruşturma sürecinin hukuki olmadığına, kendisine haksızlık yapıldığına yönelik Adalet Bakanlığına yazdığı şikayet dilekçesindeki iddialarının somut ve maddi olaylara dayandırıldığı, iddiasını kanıtlayamamasının iftira suçuna vücut vermeyeceği, suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak kastıyla dilekçe verdiğine dair her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, bu nedenle müracaatının, anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde olduğu anlaşıldığından unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Tayin olunan kısa süreli olmayan 1 yıl 15 gün hapis cezasının koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi,
2- Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında bir gün için takdir edilen miktar hükmün esasını oluşturan kısa karar ve gerekçeli kararın hüküm kısmında 20TL kabul edilmesine rağmen gerekçede 30 TL olarak gösterilmek suretiyle çelişkiye düşülmesi,
3- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının seçenek yaptırım olarak adlî para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin TCK"nın 50/1-a ve 52/2-3. maddeleri yerine TCK"nın 50. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.