MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 19.06.2002-21.03.2008 tarihleri arasında davalı işverenlikte çalıştığını, iş sözleşmenin işverenlikçe feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücretli izin alacağı, fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işten kendi isteğiyle ayrılmasına rağmen işe iade davası açtığını ve davanın lehine sonuçlandığını, davacının kanuni on günlük süre içinde başvuru yapmadığını belirterek haksız ve kanuni dayanaktan yoksun davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin, fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacının davalıya ait işyerinde hem yurtiçinde hem de yurtdışında ağır vasıta şoförü olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı lehine fazla mesai ücreti hesaplanabilmesi için mahkemece öncelikle davacının ne kadar süre yurt dışında ve ne kadar süre yurtiçinde çalıştığı tespit edilmeli, davacının sadece yurtiçinde çalışmış olduğu süre içerisinde fazla mesai yapıp yapmadığı belirlenmelidir. Davacı ağır vasıta şoförü olması sebepiyle yurtdışında çalıştığı süre içinde fazla mesai yaptığını yeterli ve inandırıcı delillerle kanıtlamış değildir. Sadece yurtiçi çalışmasıyla ilgili olarak davacıya ait pasaport ve takograf kayıtları getirtilmeli ve tüm dosya kapsamı bir bütün halinde değerlendirilerek davacının fazla mesai alacağı olup olmadığı tespit edilmeli ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik araştırma ve inceleme sonucu hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Bu sebeplerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının ilgiliye iadesine, 27.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.