Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK"nın 62, 51/1-3, 52/2, 53.
maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Şikayetçi vekili - Sanık


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Şikayetçi ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
15/10/2010 tarihli duruşmada, şikayetçi ...’nün davaya katılmasına karar verildiği, 22/04/2011 tarihli hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmediği, Dairemizin 19/10/2017 tarih ve ... Karar sayılı tevdi kararı üzerine, doğal sit alanlarında izinsiz gerçekleştirilen müdahaleler nedeniyle 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan açılan davalara katılma hakkını haiz olan Çevre ve Şehircilik Bakanlığına yapılan gerekçeli karar tebliğinin, adı geçen kuruma yeniden temyiz hakkı vermeyeceği anlaşılmakla, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tesis edilen mahkumiyet hükmünde, 2863 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanun ile değişik ve Anayasa Mahkemesince iptal edilen 65/b maddesi yerine, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “65/b” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine, “65/1” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.