MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, yıllık izin ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı konusunda uyuşmazlık vardır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı taraf dava dilekçesinde, 1991-1999 yılları arasındaki izinlerini kullanmadığını, bedelinin de ödenmediğini iddia etmiştir. Mahkemece temyize konu kararda, dosyadaki izin belgeleri değerlendirildiğinden bahisle davacının 1991-1999 yılları arasında kullandığı ve kullanmadığı izin sürelerinin tespit edildiği, davalı tarafından sunulan izin kayıt belgeleri incelendiğinde 88 gün izin kullandığının tespit edildiği, davacının hak ettiği izin süresi olan 172 günden kullandığı 88 günlük izin süresinin düşürüldüğü, kalan 84 gün üzerinden davacının izin ücret alacağının hesaplandığı belirtilmiştir. Ancak Mahkemece yapılan değerlendirme yeterli değildir. Dosya içeriğinde taraflar arasındaki 31.01.2015 tarihli ikaleye ilişkin protokolün, davacı imzasını taşıyan 15.05.2005, 16.03.2010, 16.05.2011 ve 03.05.2012 tarihli yıllık izine ilişkin belgelerin Mahkemece değerlendirilmediği görülmektedir.
Mahkemece yapılacak iş; ikaleye ilişkin protokoldeki izin ücretinin ödenip ödenmediği araştırıldıktan sonra ödendiğinin tespiti halinde makbuz olarak kabul edilerek kaç gün izine denk geldiği belirlenerek izin hakkından mahsubu ile davacı imzasını taşıyan 15.05.2005, 16.03.2010, 16.05.2011 ve 03.05.2012 tarihli yıllık izine ilişkin belgeler taraflara sorularak beyanları alındıktan sonra 2000-2015 yılları arası izin hakkı ve kullanılan izinlerin belirlenmesini müteakip fazla kullanılan izin varsa 1991-1999 yılları arasında kalan izin hakkından mahsup edilerek değerlendirme yapılmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen karar hatalı olup, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.