Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9744 Esas 2019/4103 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9744
Karar No: 2019/4103
Karar Tarihi: 04.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9744 Esas 2019/4103 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıların aracının kendisine çarpması sonucu yaralandığını, kendi yaralanması için 5.000 TL, anne ve babası için de toplam 3.000 TL manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, delil ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda davacının taleplerinden kısmen kabul etmiştir. Davacılar karara itiraz etmiştir. Ancak mahkeme, dava konusu miktar itibarı ile temyiz eden davacılar için kesin bir karar verildiğini belirtmiştir. İçtihatları Birleştirme Kararına göre, temyiz dilekçelerinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkeme, ayrıca olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller gibi faktörleri dikkate alarak manevi tazminat talebi konusunda hüküm vermiştir. Kanunlar olarak, HMK'nın geçici 3/2. Maddesi ile 1086 sayılı HUMK'nun 427. Maddesi hakkında bilgi verilmiştir. Kesinlik sınırının 2190 TL olduğu belirtilmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/9744 E. , 2019/4103 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların sürücüsü, maliki olduğu aracın davacı ...’e çarpması sonucunda yaralandığını belirterek, kendi yaralanmasından dolayı 5.000,00 TL, davacı anne ve babaya ayrı ayrı 1.500,00 TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre;davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden hükmedilen edilen miktar itibarı ile temyiz eden davacılar ... ile ... yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar ... ile ... yönelik temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davacı ... hakkında yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin, davacılar ... ile ...’ye ilişkin temyiz dilekçelerinin, (isteminin) REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin, davacı ... hakkında yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına 04/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.