Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/733 Esas 2019/6109 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/733
Karar No: 2019/6109
Karar Tarihi: 28.03.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/733 Esas 2019/6109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2014 yılında açıklanmış bir hırsızlık suçu kararını inceliyor. Karara göre şahıs hırsızlık suçundan mahkumiyet aldı ancak hükmün açıklanması geri bırakıldı. Fakat şahıs, denetim süresinin bitmesinden önce başka bir kasıtlı suç işledi ve bu sebeple hakkında yeni bir mahkumiyet kararı alındı. Bu yeni suç da hırsızlık suçu kapsamında değerlendirildi. Kararda ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi sebebiyle, kararda belirtilen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilebileceği belirtiliyor. Kararda yer alan kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2018/733 E. , 2019/6109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
.... Asliye Ceza Mahkemesinin 30.01.2015 tarih ve 2014/864 esas, 2015/51 sayılı mahkumiyet kararı ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 01/07/2011 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 07/01/2012 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle ihbarda bulunan.... Asliye Ceza Mahkemesinin 05/12/2012 tarih, 2012/151 Esas ve 2012/1387 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçuna ait olduğu ve 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaşma kapsamına alındığı, UYAP kayıtlarının incelenmesinde anılan dosyada uzlaşmanın sağlanamaması sebebiyle 09/10/2017 tarihli ek karar ile ilamın aynen infazına karar verildiği ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklanma koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 28/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.