2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1878 Esas 2020/2086 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1878
Karar No: 2020/2086
Karar Tarihi: 27.02.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1878 Esas 2020/2086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkum edildi. Adli para cezasının taksitlendirilmesi esnasında uygulanan kanun maddesinin hükümde yer almamış olması, CMK'nın 232/6. maddesine aykırıdır. Bu nedenle hüküm, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca bozulmuş, ancak yeniden yargılamayı gerektirmemektedir. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır. Ancak verilen hükümler, 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK'nın 62, 52/2-4. maddeleri ve 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesidir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da referans alınmıştır.

12. Ceza Dairesi 2018/1878 E. , 2020/2086 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 17/11/2017
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin de uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, suç işleme kastının bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (5) numaralı bendinin başına gelmek üzere, “TCK"nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.