5846 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/17994 Esas 2021/17609 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/17994
Karar No: 2021/17609
Karar Tarihi: 20.12.2021

5846 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/17994 Esas 2021/17609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Kararda, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olduğu belirtilerek, tüzel kişilerin suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağı ifade edilmiştir. Bu nedenle, meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde durumun değişmeyeceği vurgulanmıştır. Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK'nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunlu görülmüştür. Hüküm, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
- TCK'nun 43/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2021/17994 E. , 2021/17609 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olduğu, 5237 sayılı TCK’nun hazırlanmasında esas alınan suç teorisine göre bu durumda yani suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireyler olması halinde tüzel kişiler suçtan zarar gören olmalarına rağmen suçun mağduru sayılmayacağından meslek birliklerinin şikayetçi olması halinde de durumun değişmeyeceği cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle, sanık hakkında,
İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 29/03/2016 tarih ve 2015/50 Esas, 2016/189 Karar sayılı kararıyla verilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2021/17157 Esas, 2021/16645 Karar sayılı dosyası üzerinden incelenerek bozulmasına karar verilen dava dosyasının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya incelenerek, mümkün olması halinde birleştirilerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 20/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.