Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/23474 Esas 2013/12310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerine ait Dikimevi müdürlüğünde torna kaynak bölümünde kaynakçı olarak çalıştığını, işyerinde 19.01.1987-31.12.2009 tarihine kadar günde 8,5 saat haftada beş gün çalıştığını, haftada 42,5 saat çalıştığını, 01.01.2010 tarihinden emekli olduğu tarihe kadar günde 7,5 saatten haftada beş gün çalışarak haftada 37,5 saat çalıştığını, TİS 27. maddede yemekten önce ve sonra 15 dakikalık toplam 30 dakikalık sürelerin çalışmadan sayılacağının belirtildiğini ileri sürerek fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının haftada 42,5 saat çalıştığını ve 45 saat üzerinden ücret aldığını, haftalık 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını, sendika ile yapılan protokol kapsamında 8,5 saat çalıştırıldığını, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, eğer fazla mesai alacağına hükmedilecekse bu süreler için ödenen VTP"lerin tamamının mahsup edilmesi gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan düzeltme ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının günde 8,5 saat çalıştığı belirtilen günlerde bir saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek %25 zamlı olarak fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Dairemizin incelenemesinden geçen emsal dosyalarda olduğu gibi davacının günlük 8,5 saat çalıştığı kabul edilen günlerde işyerinde geçerli olan TİS"e göre bir saatlik ara dinlenmenin 30 dakikası çalışma süresinden sayılarak günlük 30 dakika fazla sürelerle çalışma ücretinin hesaplanması yerine bir saatlik süre üzerinden hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 27.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.