Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/14637 Esas 2012/4195 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, Kasım 2002-kasım 2005 döneminde hizmet akdine dayalı olarak geçen ancak Kuruma tescil edilmeyen sigortalı hizmetlerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, yazılı biçimde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı ile davalı işveren avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum avukatı ile davalı işveren avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. maddesi olup dosya içindeki bilgi ve belgeler ile toplanan delillere göre; davacının, kabule konu dönemlerde davalı işyerinde hizmet akdine dayalı şekilde ve sigortalı olarak çalıştığı sabit olmakla, 01.12.2002-01.12.2005 arası dönemdeki sigortalı çalışmaların tespitine dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, karar tarihinde yürürlükte bulunan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 423. maddesinin ilk beş bendinde yargılama giderleri sayılıp 6. bendinde yer alan vekâlet ücretinin de yargılama giderlerinden sayılması, anılan yasanın 417. maddesinde ise yargılama harç ve giderlerinin haklı çıkma nispetine göre taraflar arasında paylaştırılacağının öngörülmesi karşısında, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen, davalılar lehine yargılama gideri ve vekâlet ücretine hükmedilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 11. satırının son sözcüğünden sonra gelmek üzere “1000,00 TL vekalet ücretinin ise davacıdan alınıp davalılara verilmesine” hükmünün, hüküm fıkrasına eklenmesine, hüküm fıkrasının 13. satırında yer alan “davalılardan alınarak, davacıya verilmesine,” sözcüklerinin silinerek, yerine, “davanın kabul ve ret oranına göre 261,42 TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına” hükmünün yazılmasına ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ... alınmasına, 06.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.