Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 19/02/2015
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/1, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 50/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin incelenmesinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/06/2014 gün ve 2013/834 Esas, 2014/321 sayılı kararında belirtildiği üzere, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 3. madde uyarınca mahalli Cumhuriyet savcılarının, duruşmalarına iştirak etmedikleri Asliye Ceza Mahkemesi kararlarına karşı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinin 3. fıkrası kıyasen uygulanmak suretiyle, tefhim tarihinden itibaren bir ay içinde temyiz kanun yoluna başvurabilecekleri, temyiz süresinin görüldü ile değil tefhimle başlayacağı, 5320 sayılı Kanuna 12.12.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6572 sayılı Kanunun 45. maddesi ile eklenen geçici 9. maddesine göre 31/12/2019 tarihine kadar, Asliye Ceza Mahkemelerinde yapılan duruşmalarda Cumhuriyet savcısı bulunmayacağının, ancak, verilen hükümlere karşı Cumhuriyet savcısının kanun yoluna başvurabilmesi amacıyla dosyanın Cumhuriyet Başsavcılığına gönderileceğinin belirtildiği, 12.12.2014 ve sonrasında duruşmalara Cumhuriyet savcısı katılamayacağından, mahalli Cumhuriyet savcıları yönünden temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 ay, 01.01.2014 ve 12.12.2014 tarihleri arasındaki hükümlerde ise temyiz süresinin tefhimden itibaren 1 hafta olduğu, incelenen dosyada hüküm duruşmasına katılmayan mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından 19/02/2015 tarihinde verilen hükme karşı 20/03/2015 tarihinde yapılan temyiz isteminin süresinde olmadığı anlaşılmakla, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 310 ve 317. maddeleri uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanığın temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Olay günü sanığın evinde yapılan aramada 12 adet sikke ve 1 adet metal obje ele geçirildiği, kovuşturma aşamasında arkeolog öğretim üyelerinden oluşan bilirkişi heyeti tarafından düzenlenen bilirkişi raporunda kırık iki parçanın tek sikkeye ait olması nedeniyle toplamda 11 adet bronz sikke ve 1 adet metal objenin olduğu, sikkelerin 2863 sayılı Kanun kapsamında bulunduğu, 1 adet metal objenin anılan kanun kapsamında olmamakla birlikte yanıltıcı özelliğinden dolayı Müze Müdürlüğünde saklanması gerektiğinin belirtildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında eserlerin uzun zamandan beri evinde bulunduğunu, bir kısmını ...nehri kenarında bulduğunu piknik yaparken bulduğunu belirtmesi karşısında 2863 sayılı Kanunun 4/1. maddesinde sözü edilen “bulma” olgusunun gerçekleştiği ve sanık hakkında “haber verme sorumluluğuna aykırılık” suçunu düzenleyen aynı Kanunun 67/1. maddesinin sübut bulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2- TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırım” ibaresinin 01.03.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan 26.02.2008 tarih 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğine haiz olmayan, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
3- 2863 sayılı Kanun kapsamında olduğu belirtilen dava konusu eserlerin müzeye teslimine karar verilirken anılan Kanunun 75. maddesi olan uygulama maddesinin kararda belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7. paragrafının tamamen hükümden çıkartılarak yerine “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın şahsi ve ekonomik hali, suçun işleniş özelliği nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 150 tam gün adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” cümlesinin eklenmesi, hükmün 12. paragrafının tamamen hükümden çıkartılarak yerine “Suça konu sikkeler ile metal objenin 2863 sayılı Kanun"un 75. maddesi uyarınca tasnif ve tescili yapılmak üzere Müze Müdürlüğüne teslimine karar verilmesi” cümlesinin eklenmesi, TCK’nın 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin hükmün 9. paragrafının tamamen hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.