Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9324 Esas 2019/11979 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ceza verilirken suçun belirsiz zamanda işlenmiş olmasına ve TCK’nun 116/4. maddesinin uygulanma imkanı bulunmamasına rağmen TCK’nun 116/1 yollamasıyla 116/4. maddesi uyarınca sanığın 6 ay hapis cezası ile cezalandırılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın tekerrür uygulamasına esas alınan Alanya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/98 Esas ve 2008/211 Karar sayılı 24/04/2008 kesinleşme tarihli kararı ile TCK’nun 141/1, 35, 62, 58 maddeleri uyarınca sanığın 5 ay hapis cezasına mahkum edildiği ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası basit hırsızlık uzlaşma kapsamına alındığı, ancak sanığın adli sicil kaydındaki gözüken ve tekerrüre esas alınabilecek ceza miktarı en ağır ilam olan Mersin 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/328 Esas ve 2004/521 Karar sayılı 26/05/2004 kesinleşme tarihli infaz edilmemiş 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkındaki tekerrüre ilişkin kısmın çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Mersin 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/328 Esas ve 2004/521 Karar sayılı 26/05/2004 kesinleşme tarihli infaz edilmemiş 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü esas alınmak suretiyle, 5237 sayılı TCK’nun 58/6-7-8. maddesi gereğince, sanık hakkında hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin yazılması ve "TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesi yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.