
Esas No: 2019/626
Karar No: 2020/652
Karar Tarihi: 03.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/626 Esas 2020/652 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında ihale sonrası hizmet sözleşmesi imzalandığını, yapılacak iş kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışmakta iken iş akdi feshedilen dava dışı işçi ..."ın işçilik alacaklarının tahsili talebiyle müvekkili kurum aleyhine açtığı davada hükmolunan kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının icra dosyasına müvekkili tarafından ödendiğini, müvekkilinin mahkeme kararına istinaden işçiye ödediği tazminat için davalı şirkete rücu hakkı bulunduğunu ileri sürerek 30.076,50 TL"nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, işçinin müvekkili şirket nezdinde bir seneden az çalıştığı, kıdem tazminatı hesabının işçinin her bir alt işverenden ayrıldığı tarihteki ücretine göre hesaplanmasının zorunlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davayı açtığı tarih itibariyle 2 yıllık zamanaşımı süresini dolmadığından davalının zamanaşımı itirazın reddine, İş Mahkemesince hükmedilen işçi alacaklarından işçinin davalı işçisi olması ve taraflar arasındaki sözleşme gereğince davalının işçiyi çalıştırdığı dönemdeki tazminatlarından sorumlu olduğu, davacının ödediği işçi alacaklarına ait kıdem tazminatı tutarından sözleşme gereğince davalıya işçiyi çalıştırdığı 3 aylık süre için rücu hakkının bulunduğu, ihbar tazminatı ve izin ücreti alacağı fesihle doğduğundan son işveren davalı şirketin tam sorumluluğu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 9.751,52 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 2547 Sayılı Yüksekoğretim Kanunu"nun 56. maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 03.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.