Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24015 Esas 2019/16892 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/24015
Karar No: 2019/16892
Karar Tarihi: 19.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24015 Esas 2019/16892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında davacı kıdem tazminatı ve işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiş, davalı ise davayı reddetmiştir. Mahkeme davacının talepleri doğrultusunda kısmen karar vermiştir. Davalı vekili kararı temyiz etmiş ve Yargıtay 22. Hukuk Dairesi bu temyiz talebini kabul etmiştir. Dava dosyası incelendiğinde mahkemenin hatalı karar verdiği tespit edilmiştir. Davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri taleplerine davalının tanıkları dışındaki delillerin bulunmaması nedeniyle hüküm altına alınmaması gerekirken, kabul edilmiş; diğer yandan, hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğu hüküm yerinde belirtilmediğinden kararın infazında tereddüt yaratabileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, Yargıtay kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu madde 46, Türk Borçlar Kanunu madde 116, Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 279.

22. Hukuk Dairesi 2017/24015 E. , 2019/16892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece, davacı tanıkları beyanlarına itibarla, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, dinlenen davacı tanıklarının davalı işverene karşı benzer nitelikte davaları bulunduğu bir başka deyişle bu tanıklar ile davalı işverenin husumetli durumda bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumdaki tanıkların beyanını destekleyen başkaca somut deliller veya işin mahiyetinin gerektirdiği durumlar ve yahutta herkesçe bilinecek maddi olguların bulunup bulunmadığının dikkate alınması gerekir. Açıklanan bu durum karşısında, dosya kapsamında işverenle husumetli durumda bulunan tanıklar dışında söz konusu çalışmaların varlığını ispata elverişli delil bulunmadığından, usulünce kanıtlanamaması sebebiyle fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine yönelik taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Diğer yandan, Mahkemece hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hüküm yerinde açıkça belirtilmemesi de infazda tereddüt yaratır mahiyette olduğundan doğru bulunmamıştır.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.