Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/10590 Esas 2015/13435 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 5 - 2013/181497
MAHKEMESİ : Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/01/2011
NUMARASI : 2007/441 Esas, 2011/40 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdur A.. Ö.."un sanıktan kazanç karşılığında birden fazla kez ödünç para aldığı konusunda açıklık bulunmaması, duruşmada ifadelerine başvurulan tanıkların da sanıktan kazanç karşılığı ödünç para almadıklarını beyan etmeleri karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulamasına esas teşkil eden delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılıp açıklanmadan TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması,
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16/12/2008 gün ve 2008/146-235 sayılı Kararı nazara alındığında tefecilik suçunda ancak el konulmuş olması halinde bu suçun konusunu oluşturan değer niteliğindeki ana paranın TCK"nın 55/1. maddesi uyarınca müsadere edilebileceği, ödünç olarak verilen para nedeniyle elde edilen kazancın zarar gören konumundaki gerçek kişiye, vergi kaybı karşılığının ise Hazineye iade edilmesi gerektiği gözetilmeden ve sanığın işyerinde ele geçirilen paraların ne şekilde tefecilik suçundan elde edildiği tartışılıp açıklanmadan yazılı şekilde müsadere kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Kısa kararda tayin edilen 5 gün adli para cezasının günlüğü 20,00 TL"den 100,00 TL adli para cezasına çevrilmesine karşın gerekçeli kararın hüküm fıkrasında adli para cezasının 5 gün adli para cezası olarak bırakılması suretiyle çelişkiye neden olunması,
TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılması sırasında hesap hatası yapılarak 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 2 yıl 3 ay şeklinde fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.