MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetlimesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, sağlık kuralları bakımından günde 7,5 saat ve daha az çalışması gereken işler hakkında yönetmelik kapsamında çalıştığını, günlük azami çalışma süresinin 7,5 saat olması gerekirken, fiilen 8,5 saat çalıştırıldığını belirterek günlük 1 saatlik çalışmasının karşılığı olan fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece verilen kısa kararda 1000,00TL için fazla mesai ücretinin kabulüne karar verildiği halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında 871,70TL için davanın kısmen kabulüne karar verildiği görülmüştür.
Hüküm, davalı ve davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadı Büyük Genel Kurulu’nun 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma nedenidir. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 298/2. maddesi uyarınca gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz. Dosya içeriğine göre mahkemece tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli kararda, hüküm altına alınan fazla mesai ücretinin miktarı arasında açık çelişki bulunduğu anlaşıldığından kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. Bozma nedenine göre davacı ve davalının diğer temyiz sebepleri inceleme konusu yapılmamıştır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.05.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.