Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2250 Esas 2019/15046 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2250
Karar No: 2019/15046
Karar Tarihi: 10.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2250 Esas 2019/15046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği belirtilmiştir. Suça sürüklenen iki çocuk hakkında müşteki tarafından kasten yaralama suçundan açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiştir. Müşteki vekili sadece bir çocuk hakkındaki beraat hükmünü temyiz etmiştir. Mahkeme, suçu işlediğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından bu çocuk hakkında beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik olmadığını belirtmiştir. 5271 sayılı CMK'nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca müşteki hakkında hükmü temyize hakkı olduğu ve katılan olarak kabul edileceği kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 260/1. maddesi: Hükümlüler, hükümler kesinleştikten sonra, sonradan, lehlerine olabilecek yeni delillerin ortaya çıkması veya eksik olan delillerin tamamlanması hâlinde veya mahkemede veya hükümlüye karşı verilen kararlarda usul ve esas bakımından bir içtihadın meydana gelmesi durumunda bir defaya mahsus yeniden yargılama yapılmasını isteyebilirler.
- 5271 sayılı CMK'nin 237/2. maddesi: Katılanlar, kararın kendilerine tebliğinden itibaren iki hafta içinde karar kesinleşmeden önce hükmü temyiz

3. Ceza Dairesi 2019/2250 E. , 2019/15046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ..., ...ve ... hakkında müşteki ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, müşteki ... vekilinin itirazının reddi üzerine kesinleştiği; suça sürüklenen çocuklar... ve ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara yönelik ise tarafların itirazının bulunmadığı anlaşılmakla, bu hükümler inceleme dışı tutulmuştur.
Müşteki ... vekilinin 16.10.2015 havale tarihli temyiz dilekçesi ile sadece suça sürüklenen çocuk ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmünü temyiz ettiği anlaşılmakla, bu hükümle sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Müşteki ..."ın kovuşturma aşamasında alınan beyanında, suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olduğunu ve kamu davasına katılmak istediğini belirttiği halde bu hususta bir karar verilmediği, müşteki vekilinin süresinde temyiz dilekçesi verip, hükmü temyiz ederek katılma iradesini gösterdiği anlaşılmakla, müşteki..."ın 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun aşamalarda alınan savunmalarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, katılan ..."ın soruşturma aşamasında yaptırılan canlı teşhis işleminde, hakkındaki hükümler temyize gelmeyen suça sürüklenen çocuklar... ve ..."ı teşhis ederek, kendisine muşta ile vuranın ..., yumrukla vuranın ise ... olduğunu, suça sürüklenen çocuk ..."ı ise daha önce görmediğini, ilk kez gördüğünü beyan ederek ..."ı teşhis edemediği, ..."ın katılana yönelik eylemi yönünden diğer müşteki ... ve tanık ..."in de beyan ve teşhislerinin çelişkili olduğu, suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, şüphe suça sürüklenen çocuk lehine değerlendirilerek atılı suçtan beraatine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.