Danıştay 4. Daire 2019/9476 Esas 2022/1135 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/9476
Karar No : 2022/1135

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
2- …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, hakkında tanzim olunan vergi inceleme raporuna istinaden üç kat vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2009 yılına ilişkin kurumlar vergisi ve … dönemine ilişkin üç kat vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine verilen kararda; davacı şirket hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporu'nda belirtilen tespitlere göre, 2009, 2010, 2011, 2012 yıllarında yurtdışından ithal edilen veya değişik yöntemlerle yurt içinden temin edilen hammaddelerin (bazyağlarının) yoğunlukları dikkate alınarak inceltilmek suretiyle elde edilen ve piyasa adıyla 10 numara yağ olarak satıldığı, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu'nun "Verginin Tecili" başlıklı 8/1 maddesinde ve bağlantılı düzenlemelere uygun üretim yapılmadığı, üretim yapıldığı izlenimini vermek amacıyla mamül madde satıldığına dair muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlendiği ve bu işlemlerini gizlemek amacıyla muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanıldığı, buna göre, satışlarının %5'i kâr kabul edilerek davacı şirket adına re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve geçici vergi asılları üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık görülmediği, geçici vergi aslı yönünden, mahsup süresi geçen vergilerin terkini gerektiğinden davalı idarece re'sen tarh edilen geçici vergi aslına ilişkin kısımlar yönünden hukuka uyarlık görülmediği, geçici vergiye ilişkin kesilen üç kat vergi ziyaı cezaları yönünden, yıllık vergiye mahsuben peşin alınan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat ceza kesilmesi gerektiğinden, vergi ziyaı cezalarının bir katı aşan kısımlarında hukuka uyarlık bulunmadığı, sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, hakkında yapılan incelemenin yeterli olmadığı, Vergi Dairesince 4760 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca ÖTV'lerin terkin edildiği, Mahkeme kararının redde ilişkin kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, kararın kabule ilişkin kısımlarının hukuka aykırı olduğu bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin .... tarih ve E:…, K:.. sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ….TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.