Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/3969 Esas 2019/6060 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında düzenlenen iddianame ile müşteki Selim"e yönelik işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından da kamu davası açıldığı halde, bu suçlardan zamanaşımı süresi içinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık ... hakkında müşteki ... ve ..."a yönelik hırsızlık suçundan; sanık ... ve ... hakkında müşteki ..."a yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından, sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında müşteki ..."a yönelik iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müştekinin iş yerinden gerçekleştirilen hırsızlıkta, olay yerinden elde edilen tek delilin sanık ..."nin DNA örneklerine rastlanılmasının olması, mahkemece sanığa verilen cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılmasına gerekçe olarak ""olay yerinde aidiyeti bilinmeyen 3 parmak izi daha bulunması"" gösterilmiş ise de bu parmak izlerinin hırsızlık olayıyla ilgisi bulunmayan kişilere de ait olma ihtimali karşısında, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan ve eylemin bu haliyle 5237 sayılı TCK"nın 116/2 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 119/1-c maddesi ile arttırım yapılması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/2 maddesi uyarınca tayin edilen 6 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir katı oranında arttırılması sırasında hesap hatası sonucu 12 ay hapis yerine 1 yıl hapis cezasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.