• ŞİKAYET
• AKTİF ŞİKAYET
• İCRA TAKİBİNDE TARAF OLMAYAN 3.KİŞİ

• İCRA VE İFLAS KANUNU (İİK) (2004) Madde 100

Taraflar arasındaki “şikayet” kanun yolundan dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 9.İcra Hukuk Mahkemesi tarafından istemin kabulüne dair verilen 24.05.2012 gün ve 2012/404 E-2012/550 K. sayılı kararın incelenmesi karşı taraf-alacaklı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 20.12.2012 gün ve 2012/21060 E. 2012/39253 K. sayılı ilamı ile;
(“Şikayete konu İstanbul 21. İcra Müdürlüğü"nün 2012/1117 sayılı takip dosyasının tarafı olmayan 3.kişi konumundaki şikayetçinin, kendilerine ait olan şantiye sahasında İstanbul 21. İcra Müdürlüğü"nün 2012/1426 sayılı takip dosyasından 21.02.2012 tarihinde haczedilen ve mülkiyeti kendilerine ait olan menkullere (tünel kalıplarına), yine tarafları aynı olan şikayete konu dosyadan, alacaklı tarafça iştirak haczi konulması talebinin kabulüne ilişkin icra müdürlüğü kararının, hacze iştirak şartları gerçekleşmediğinden iptali talebi ile icra mahkemesine başvurduğu, mahkemece ihtiyati haciz kararına dayalı hacizlerin İİK.nun 100. maddesi gereği evvelce gerçekleşmiş hacze ortak olması ya da iştirak etmesine imkan bulunmadığı gerekçesi ile şikayet kabul edilerek 05.04.2012 tarihli iştirak haczi talebinin kabulüne ilişkin müdürlük kararının ortadan kaldırılmasına karar verildiği görülmektedir.
İcra takibinde taraf olmayan 3.kişinin, taraf olmadığı icra takibindeki hacizlerin iptalini ya da haciz konulmasına ilişkin müdürlük kararının kaldırılmasını isteme hakkı bulunmamaktadır.
O halde mahkemece, şikayetin aktif husumet yokluğu nedeni ile reddi gerekirken, yazılı gerekçe ile istemin kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.” )
gerekçesi ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Karşı taraf-alacaklı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Karşı taraf-alacaklı vekili temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3”atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine 21.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.