Özet:

Kararın Özeti:
Mahkeme, davacının işvereninin kendisini cinsiyet ayrımcılığına uğrattığı iddiasını değerlendirdi. Davacı, erkek müşterilerin daha yüksek bahşiş vermesi nedeniyle, işvereninin kadın çalışanlarına daha az bahşiş verdiğini iddia etti. Mahkeme, bu uygulamanın cinsiyet ayrımcılığı olduğuna ve işverenin kanuna aykırı hareket ettiğine karar verdi. Davacıya tazminat ödenmesine hükmedildi.
Kanun Maddeleri:
1. İş Kanunu Madde 5: Hiçbir kişiye, cinsiyeti, soyu, din, dil, ırk, renk, siyasi düşünce, felsefi inanç, milliyetçilik, servet, yerleşim yeri ya da benzeri sebeplerle ayırım yapamaz.
2. Medeni Kanun Madde 10: Hiç kimse, cinsiyeti, ırkı, milliyeti, dil, din, siyasi veya diğer fikirleri, malikî veya başka bir fikre, eğitime, sosyal köken veya ekonomik durumu gibi nedenlerle, kamusal alanda ayırt edici muameleye tabi tutulamaz veya bu nedenlerden dolayı ayrımcılığa uğramaz.
3. Anayasa Madde 10: Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetmeksizin kanun önünde eşittir.