Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/15644 Esas 2012/4025 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının kesilen yaşlılık aylığının geç bağlanması sebebiyle oluşan faiz alacağının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
3201 sayılı Kanun kapsamında yaptığı yurtdışı hizmet borçlanması da dikkate alınarak 01.5.1994 tarihinde yaşlılık aylığı bağlanan davacı hakkında kesin dönüş koşulunun gerçekleşmediğinden bahisle Kurum tarafından aylığının başlangıçtan itibaren iptal edildiği, ancak temyiz incelemesinden geçerek kesinleşen ilgili mahkeme kararı ile, davacının anılan borçlanmasının geçerli olduğunun ve 01.02.2001 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Ancak Kurumun davacıya 01.5.1994-21.2.2002 arası ödenen aylıkları borç çıkardığı, yukarıda belirtilen mahkeme ilamı sonrası 26.02.2010 tarihli aylık değişiklik kararı ile davacının 01.02.2001-22.3.2010 dönemi birikmiş aylıklarını anılan dönem borcuna istinaden mahfuz tuttuğu belirgindir.
Yargılama sonunda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının birikmiş aylıkları sebebiyle faiz alacağı hesaplanırken, daha önce davacıya ödenen ve davacı tarafından iade edildiğine dair bir bilgiye rastlanmayan 01.02.2001–21.02.2002 dönemi aylıklarının da hesaba dahil edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, yukarıda belirtilen hukuki ve fiili durumlar dikkate alınmaksızın, yanılgılı değerlendirme ile hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O hâlde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.