Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6359 Esas 2019/15034 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6359
Karar No: 2019/15034
Karar Tarihi: 10.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6359 Esas 2019/15034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıklı olarak birbirlerini yaralayan iki sanığın kasten yaralama suçundan cezalandırılmasıyla ilgili olarak, hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığına dair kesin bir kanıt olmadığını ve tarafsız bir tanık beyanının da olmadığını belirtmiş. Bu nedenle, haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenememiştir. Bu durumda, 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle, sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/6359 E. , 2019/15034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Katılan sanıkların karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları ve her ikisinin de kasten yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verilen olayda, ilk haksız hareketin kimden geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu ve tarafsız tanık beyanı olmadığı gözetilerek, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı ilamı gereğince şüpheli kalan bu halin sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140E.- 2015/85K. sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, sanık ...’ün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA,, 10.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.