15. Ceza Dairesi 2017/23909 E. , 2020/7316 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- Resmi belgede sahtecilik suçu yönünden; HAGB
2-TCK.’nın 158/1-f-son, 62,52,53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın kabzımallık yapan katılandan 2.000 TL değerinde mal aldığı, karşılığında suça konu 12.000 TL’lik çeki katılana verdiği, katılan tarafından çek bankaya sorulduğunda çekin bağlı bulunduğu hesabın sahte evraklar ile oluşturulduğunun öğrenildiği, böylece sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Resmi belgede sahtecilik suçundan yapılan temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, 5271 sayılı CMK."nun 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olması ve 5271 sayılı CMK."nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafiinin istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Nitelikli dolandırıcılık suçundan yapılan temyiz itirazının incelenmesinde; sanık savunması, katılan beyanı ve alınan bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın üzerine atılı bankanın maddi varlığı olan çek kullanılmak suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunun sabit olduğu kanaatine varan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (i) ve (k), (l) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 2000 TL, olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanığın 200 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve buna göre artırım-indirim yapılması gerektiği halde kurulan hükümlerde temel cezanın eksik olarak belirlenip, takdiri indirim uygulandıktan sonra haksız menfaatin iki katından fazla bir miktara çıkartılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK "un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu durum aynı Kanun"un 322.maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki “910 gün” ibaresinin “200 gün” olarak, “758 gün” ibaresinin “166 gün” olarak, 15.160 TL” ibaresinin “3.320 TL” olarak düzeltilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
