Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6046 Esas 2020/2055 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat
Temyiz Eden ve Tarihi : Katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay günü katılanın yaya olarak yürüdüğü sırada, sanık ..."ın elinde ipe bağlı vaziyette bulunan köpeğini gördüğü ve sevmek için yanına yaklaştığında köpeğin kendisine saldırarak doktor raporunda belirtildiği üzere hayati tehlike oluşturmadan basit tıbbi müdahale ile iyileşecek şekilde yaralanması ile neticelenen olay sebebi ile izlenen kamera görüntülerine ilişkin CD bilirkişiye tevdi edilmiş olup kare kare fotoğraflı olarak hazırlanan bilirkişi raporunda; katılanın yolda yürüdüğü esnada uzak bir noktada yanında köpek bulunan bir şahsında sokağa çıktığı, iki şahsın karşılaştıkları, kısa bir süre bir şeyler konuştukları, yanında köpek bulunan şahsın köpeği katılana doğru yaklaştırdığı ve eğildiği, katılanın da köpeğe doğru eğildiği, bu sırada köpeğin katılana hamle yaptığı, katılanın da geriye doğru kaçtığı, sağ bacağının iç kısmı ile haya bölgesine sık sık baktığı ve bir kenara oturduğu, bu esnada diğer güvenlik görevlisinin geldiği, aralarında bir şeyler konuştukları, daha sonra katılanın geldiği yönde yürüyerek uzaklaştığı anlaşılmakla; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemekle;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
Sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçesiyle beraat kararı verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “1.” bendinin hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın, yüklenen suç açısından taksirinin bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca BERAATİNE,” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.