12. Ceza Dairesi 2020/1517 E. , 2021/4136 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Katılan vekili, sanık müdafii
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; sanığın sevk ve idaresindeki polis aracı ile meskun mahalde, gece vakti, aydınlatması mevcut 11 metre genişliğinde, üç şeride müsait ve orta şeridi güvenlik - sollama şeridi olarak kullanılan, yol şerit çizgilerinin bulunmadığı, seyir istikametine göre iniş eğimli ve sağa virajlı yolda seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde karşı yönden gelen motosiklet ile sanığın seyir yönüne göre yolun sağına 4,60 metre mesafede çarpışmaları sonucu motosiklet sürücüsünün ölmesi ile sonuçlanan olayda, dosya içeriğine göre asli kusurlu olduğu tespit ve kabul edilen sanık hakkında;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine, en üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine; sanık müdafiinin, sanığın savunma hakkının kısıtlandığına, eksik araştırma yapıldığına, sanığın kusursuz olduğuna, ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık hakkında taksirle öldürme suçundan TCK 85/1, 62. maddeleri gereğince 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.03.2017 tarih 2016/1543 esas 2017/369 karar sayılı kararının, “yetersiz gerekçe ile TCK’nın 50. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi” gerekçe gösterilerek Dairemizce bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyularak kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında sanık hakkında TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4. maddeleri gereğince 24.300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği halde, gerekçeli kararın gerekçe kısmında, önceki hükmün gerekçe kısmının kopyalanması sonucu sehven “kusur durumunun ağırlığı, kazanın oluş şekli birlikte değerlendirildiğinde paraya çevirme müessesesi sanık tarafından uygulanmamış” denilerek hüküm ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
2)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, gerekçeli kararın gerekçe kısmının son paragrafında yer alan “lakin açıklandığı üzere kusur durumunun ağırlığı, kazanın oluş şekli birlikte değerlendirildiğinde paraya çevirme müessesesi sanık tarafından uygulanmamış” ibaresinin çıkarılması ile hükmün dördüncü paragrafında yer alan “50/4 maddesi gereğince” ibaresinden sonra gelen kısım çıkarılarak yerine “TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1215 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20TL olarak hesabıyla 24.300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.05.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
