Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11924 Esas 2019/6922 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11924
Karar No: 2019/6922
Karar Tarihi: 02.10.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11924 Esas 2019/6922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, sanık \"özel belgede sahtecilik\" suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın eylemi 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesinde suç olarak tanımlanmıştır ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonuca göre hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kabule göre 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesine ilişkin yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm yasaya aykırı bulunmuş ve bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/11924 E. , 2019/6922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde olaşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1-Hüküm tarihinden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz." hükmü karşısında, sanığın eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden “özel belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.