Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2012/22634 Esas 2013/11113 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı işverene ait işyerinde 01.07.1997-31.03.2010 tarihleri arasında kesintisiz şekilde şoför olarak çatlığını, iş sözleşmesinin işverence haklı nedene dayanılmaksızın feshedildiğini belirterek müvekkilinin ihbar ve kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, ücret, fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette iki dönem halinde 01.10.1998-31.03.2003 ile 16.06.2006-31.03.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iddia edildiği gibi onüç yıllık sürekli çalışmasının bulunmadığını, şoför olarak çalışan davacının birinci dönem çalışmasının, ehliyetine kendi kusur ve dikkatsizliği sonucu üç yıl kadar el konulması sonucu sona erdiğini, ikinci dönem çalışmasına ise şirketin ödeme güçlüğü içine girmesi sebebiyle son verildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının işyerindeki hizmeti Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarındaki çalışma dönemlerinin başlangıç ve sona erme tarihleri olan 01.10.1998-31.03.2010 arası kesintisiz şekilde kabul edilerek, dava konusu alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçinin davalı işyerindeki hizmet süresi uyuşmazlık konusudur. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında, davacının, davalı nezdinde çalışması 01.10.1998-31.03.2003 arası, 11.03.2006-03.04.2006 arası, 16.06.2006-31.05.2009 arası ve 01.06.2009-31.03.2010 arası görünmektedir. Davacı kesintisiz hizmet iddia etmiş, davalı ise 01.10.1998-31.03.2003 arası ve 16.06.2006-31.03.2010 arası iki dönem çalıştığını savunmuştur. Dosya içeriğinden davacının ehliyetine emniyet tarafından 05.06.2001-04.08.2001 arası iki ay, 05.10.2001-04.10.2003 arası iki yıl, 04.10.2003-02.10.2004 arası bir yıl süre ile el konulmuş oldu anlaşılmaktadır. Mahkemece kesintisiz hizmet süresinin kabulü gerekçesi olarak işçinin ehliyetinin iptal edildiği dönemlerde de sigorta bildirimlerinin yapılmış olması hususuna dayanılması yeterli değildir. Davacı tanıklarının kesintisiz çalışmaya dair beyanı olmamıştır, ayrıca davalı tanıkları da savunmayı doğrulamıştır. Bu durumda işçi işyerinde kesintisiz şekilde çalıştığını ispat edememiştir. Hizmet süresi Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ve davalı vekilinin cevap dilekçesindeki çalışma süresine ilişkin beyanı da dikkate alınarak belirlenmeli, buna göre işçilik alacakları hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.5.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.