Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4884 Esas 2019/6919 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4884
Karar No: 2019/6919
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4884 Esas 2019/6919 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan yargılandığı davada, İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar Dairemizce onanmıştır. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz yasa yoluna başvurmuştur. Yapılan incelemeler sonucunda, sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden karar bozulmuştur. Tekerrürü içeren hüküm fıkraları hüküm fıkrasından çıkarılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan karar düzeltilerek onanmıştır. İlgili kanun maddeleri; Tekerrür 765 sayılı TCK'da cezanın artırım nedeni olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz kurumu olarak düzenlenmiştir. 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar nedeniyle 5237 sayılı TCK lehe kabul edilerek yapılan uygulamalarda, aleyhe olan ve infazı ilgilendiren bu hükmün uygulanma olanağı bulunmamaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/4884 E. , 2019/6919 K.

"İçtihat Metni"

Resmi belgede sahtecilik suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2012 tarihli 2008/568 Esas ve 2012/654 Karar sayılı hükmünün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 17.12.2015 tarihli 2013/24787 Esas ve 2015/31933 Karar sayılı ilamı ile hükmün oy birliği ile onanmasına kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.07.2019 tarihli dilekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde olduğundan KABULÜ ile Dairemizin 17.12.2015 tarihli 2013/24787 Esas ve 2015/31933 Karar sayılı sanık ... hakkındaki resmi belgede sahtecilik suçlarına ilişkin ONAMA KARARININ KALDIRILMASINA,
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30.05.2006 gün ve 147/149 sayılı kararında da açıklandığı üzere; tekerrür 765 sayılı TCK"da cezanın artırım nedeni olarak öngörülmüş iken, yeni sistemde koşullu salıverme süresini de etkileyecek şekilde bir infaz kurumu olarak düzenlenmiş olup, 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar nedeniyle 5237 sayılı TCK lehe kabul edilerek yapılan uygulamalarda, aleyhe olan ve infazı ilgilendiren bu hükmün uygulanma olanağının bulunmadığının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun anılan Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasındaki tekerrüre ilişkin 8 ve 12 no.lu bentlerin hüküm fıkrasından çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.