MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/.../2015 tarih ve 2014/158-2015/133 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin iştigal alanının fuar organizatörlüğü olduğunu, "..." ibaresi ile 2007 yılından beri fuar düzenlediğini, ayrıca bu ibare için ... nezdinde 2007/32174, 2008/39857 ve 2010/41024 sayılı başvurularda bulunduğunu ancak tescil harcı ödenmediğinden tescilin yapılmadığını, markanın müvekkili tarafından tanınır ve maruf hale getirildiğini, davalının kötüniyetli olarak 2011/79506 tescil numarası ile markayı adına tescil ettirdiğini, ileri sürerek 556 sayılı KHK"nin 8/... ve 35. maddeleri gereğince hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin 2003 yılından beri bu ibareyi kullandığını, marka tescilinden önce başlayan kullanım sebebiyle müvekkilinin öncelikli hakkı bulunduğunu, savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacı şirketin 30.07.2010 tarihli yönetim kurulu kararı ve fuar katılımı için verilen dilekçelerine göre 2010 yılında fuar yapılmadığı, 2011 yılından önce düzenlediği fuarlarda "..." ibaresinin kullanıldığı, 2011 yılından itibaren "..." ibaresi ile fuar düzenlediği, davalı taraf ise dava konu olan "..." ibaresini 2006 yılında kullanmaya başladığı, öncelikli ve üstün hakkın davalıya ait olması sebebiyle davacı tarafın 556 sayılı KHK"nin 8/... maddesi uyarınca gerçek hak sahipliği iddiasına dayanamayacağı, kötüniyetin de ispat edilemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.