Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11105 Esas 2021/3090 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11105
Karar No: 2021/3090
Karar Tarihi: 25.03.2021

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/11105 Esas 2021/3090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların resmi belgede sahtecilik suçundan dolayı mahkum edilmesine karşı, Van Defterdarlığı Gelir Müdürlüğü'nün doğrudan zarar görmediği ve hükmün temyiz yetkisi vermediği gerekçesiyle beraat hükümlerine yönelik şikayetin reddedilmesine karar verildi. İkinci sanık için ise resmi belgede sahtecilik suçunun zamanaşım süresinin geçtiği gerekçesiyle hüküm bozuldu ve kamu davalarının suç tarihinden itibaren olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle düşürüldü. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. ve 321. maddeleri hakkında detaylı açıklamalar da yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/11105 E. , 2021/3090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

1) Sanıklar ..., ..., ..., ... (...) ... ve ... (...) ... hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik şikayetçi kurum vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
Şikâyetçi Van Defterdarlığı Gelir Müdürlüğünün sanıklara yüklenen resmi belgede sahtecilik suçundan doğrudan zarar görmediği, usulsüz verilmesinden dolayı hukuken geçersiz olan katılma kararının da hükmü temyiz yetkisi vermeyeceği anlaşıldığından, şikâyetçi kurum adına vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde:
Sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 13.10.2005, 13.12.2005 ve 16.12.2005 olan suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 25.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.