Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15097 Esas 2020/583 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15097
Karar No: 2020/583
Karar Tarihi: 13.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15097 Esas 2020/583 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen kasten yaralama suçu davasında sanığın başka suçtan hükümlü olduğu, ancak duruşmaya getirtilmeden, yokluğunda duruşma yapılarak karar verildiği ve savunma hakkının kısıtlandığı belirtilmiştir. Ayrıca, mükerrir olan sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olduğu ve bu kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nin 193, 196/1 ve 196/4, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/4-6 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53/1 ve 58/7 maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/15097 E. , 2020/583 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Duruşmadan bağışık tutulma talebi olmayan ve bu konuda mahkemece verilmiş bir karar bulunmayan sanığın başka suçtan ...Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olmasına rağmen, 5271 sayılı CMK"nin 196/4. maddesi uyarınca SEGBİS yoluyla da olsa duruşmada hazır edilmesi gerekirken 13.01.2016 tarihli son celsede duruşmaya getirtilmeden, yokluğunda duruşma yapılarak karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nin 193 ve 196/1. maddelerine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de;
2) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükümlerinde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, "1 yıl" süre ile denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,
3) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1.maddesi uygulanmamış ise de hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.