MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Hükmün açıklanmasına neden olan 5237 sayılı TCK"nın 191/1. maddesinde tanımlanan "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak" suçu ile ilgili olarak, mahkumiyet hükmünden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası hükümlü lehine değişiklikler içermekte olup, öncelikle hükümlü lehine uyarlama yapılması gerektiğinden, anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı hususu da nazara alınmak suretiyle, sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın kovuşturma aşamasında olaydan yaklaşık 5-6 ay öncesinde mağdur tarafından evinin basıldığını iddia etmesi karşısında; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sanık hakkında, TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-06.11.2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararda adli emanette bulunan eşyanın müsaderesine karar verildiği, ancak incelemeye konu 02/12/2015 tarihli temyiz denetimine açık olan hükümde, bu hususta herhangi bir karar verilmediğinin anlaşılması karşısında, müsadere kararının yerine getirilip getirilmediği araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c-TCK"nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler ve anılan Kanun"un 53/1. maddesinde sayılan diğer hak yoksunlukları bakımından mahkum olunan hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
d-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."nın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.