Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/13699 Esas 2017/1798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
.

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 09/04/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız el koymadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait binek hayvanına mazot kaçakçılığında kullanıldığı iddiası ile el konulduğunu, ceza yargılamasında ise nakil vasıtası atların iadesine karar verildiğini, ancak; iadesinin gerçekleşmediğini iddia ederek, oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, olayda bir kusur ya da sorumlulukları olmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, dosyada mevcut bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
a) Davaya konu olayda; davacı ve dava dışı şahıslara ait atlara .... 1. Asliye Ceza Mahkemesi 2009/348-2009/329 sayılı dosyası üzerinden el konulmuş, ceza davasında zaman aşımı nedeniyle düşme ve el konulan nakil vasıtası atların sanıklara iadesine karar verilmiş, verilen karar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir. He ne kadar ceza davasında nakil vasıtası atın davacıya iadesine karar verilmiş ise de mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu dosya kapsamına uygun değildir. Şöyle ki; el konulan atın el koyma tarihindeki değeri belirlenerek bu miktar üzerinden tazminata hükmedilmesi gerekirken el koyma tarihi ile dava tarihi arasındaki dönem arasında yıllık net gelirleri toplamına hükmedilmesi usul ve yasaya uygun olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
b) Ceza yargılaması sırasında, davacı açıkça eylemini kabul etmiş, atı ile taşıdığı mazotun İran sınırında bir şahıstan kaçak yollarla temin edildiğini, amacının bu mazotu köyde satmak olduğunu beyan etmiş, ancak hakkında açılan ceza davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Şu halde; davacının müterafik (bölüşük) kusuru bulunduğu açık olup hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44 (TBK.52) maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bu durumun gözardı edilmesi doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a,b) sayılı bentlerde açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine 20/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.