Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8496 Esas 2018/1700 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 16.03.2016 tarih ve 2015/219-2016/98 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici .../.... maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin “...” ve “... Belediyesi ... Meşrubatları” markalarını ... nezdinde tescil ederek kullandığını, davalı şirketin 2009 yılında "... Gıda Kaynak Suyu" ve "..." markalarını ... nezdinde kötü niyetle tescil ettirerek kullandığını, davalının ... Dağı"ndan çıkmadığı halde ürettiği sularda ... markasını kullanmasının tüketiciyi yanılttığını ileri sürerek davalının ... markasının hükümsüzlüğü ile iptaline, sicilden terkinine, markanın haksız olarak kullanılması nedeni ile tecavüzün önlenmesine, haksız kullanım nedeni ile maddi ve manevi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; ... kelimesinin coğrafi işaret olduğunu, kullanım hakkının münhasıran davacıya ait olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına ve uyulan bozma ilamına göre; davalı şirkete ait su kaynağının Sultanhisar ilçesi ... Mah. ... mevkiinde bulunan taşınmazlardan çıktığı, ... Dağı’nın ... ilçesinde olduğu, davalı şirkete ait su kaynağının ... Dağı ile bağlantısı bulunmadığı, davalı şirketin markalarında geçen “...” ibaresinin 556 sayılı KHK"nın 7/1-b bendi uyarınca üretim yeri ve coğrafi kaynağı konularında halkı yanıltıcı nitelikte olduğu ve davalı şirketin davacı şirkete markalara tecavüzünün söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalıya ait markaların hüküğmsüzlüğü ile fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 06.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.