MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


DAVA : Davacı, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram genel tatili, ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalıya ait işyerinde 15/08/2000-19/08/2009 tarihleri arasında çalıştığını, son beş yıllık çalışma dönemine ait aylık ücretlerinin işverence eksik ödendiğini, işyerinde fazla çalışma yapmasına ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen bu çalışma karşılığı ücret alacakları ile ödenmediğini, ilave tediye ücretlerinin de ödenmemiş olduğunu, hak kazandığı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının hak kazandığı tüm ücretlerin ödendiğini, işyerinde fazla çalışma yapmadığını ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ödenmeyen fazla çalışma, yıllık izin ve ücret alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçi ücretlerinin ödenmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ücretin ödendiğinin ispatı işverene aittir. Bu konuda işçinin imzasını taşıyan bir ödeme belgesi yeterli ise de, para borcu olan ücretin ödendiğinin tanıkla ispatı mümkün değildir.
Somut olayda, davalı işveren tarafından temyiz dilekçesi ekinde ibraz edilen imzalı ücret bordroları ile davacının hak kazandığı ücret alacaklarının bir bölümüne ilişkin ödeme yapıldığı görülmektedir.
Ödeme itirazı yargılamanın her aşamasında ileri sürülebilir. Kural olarak, yargılama aşamasında sunulmayan deliller, temyiz veya karar düzeltme aşamasında sunulamazlar. Bu kuralın tek istisnası, dayanılıp sunulan delilin o davaya konu olan borcu kesin olarak ortadan kaldıran bir nitelik taşımasıdır. Borcun ödendiğini gösteren makbuz veya ibraname bu istisnanın tipik örneğidir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 27.01.2010 tarih 2009/9-586 esas-2010/31 karar sayılı kararı )
Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda, temyiz aşamasında ileri sürülen ödeme belgeleri dikkate alınarak karar verilmesi gerektiğinden hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.