Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/15562 Esas 2016/1327 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15562
Karar No: 2016/1327
Karar Tarihi: 02.02.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/15562 Esas 2016/1327 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı taraf, kredi kartı borcu için yapılan icra takibinde asıl alacağı kabul ederken faiz ve vekalet ücretine itiraz etmişti. Davacı taraf, bu itirazın iptali ve icra inkar tazminatına hükmedilmesi için dava açtı. Mahkeme, borcun davalı tarafından ödendiği gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetti ve icra inkar tazminatına hükmetti. Davalı taraf, kararın kesinleştiğinden bahisle temyiz istemiyle mahkemeye başvurdu ancak temyiz istemi reddedildi. Mahkeme kararı yerinde görerek, davalı tarafın temyiz itirazlarını reddetti ve kararın onanmasına hükmetti. Kararda, icra inkar tazminatı hakkına ilişkin olarak Türk Borçlar Kanunu'nun 106. maddesi ve İcra ve İflas Kanunu'nun 101. maddesi belirtildi.

19. Hukuk Dairesi 2015/15562 E. , 2016/1327 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :
TARİHİ : 19/06/2014
NUMARASI : 2013/626-2014/553

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine mahkemece 10.07.2014 tarihli ek kararla temyiz isteminin reddine karar verilmiş, bu karar da davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, kredi kartı borcu için yapılan icra takibinde davalının asıl alacağı kabul ettiğini, faiz ve vekalet ücretine itiraz ettiğini belirterek itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere göre, borcun davadan sonra ödendiği gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına ve icra inkar tazminatına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece, 10.07.2014 tarihli ek karar ile kararın kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verilmiş, işbu ek karar da davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan 10.07.2014 tarihli ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 02.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.