Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1539 Esas 2019/5998 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 19/02/2015
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Değişiklik yapılmasına yer olmadığına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK.nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddelerinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; hükümlünün müştekinin evine, arkadaşı Kamil ile kapıyı kırarak girdikleri, televizyon ile oto teybini çaldıkları bilahare müştekinin uyarlama yargılaması sırasında 27.02.2015 havale tarihli dilekçesi ile uğradığı tüm zararın karşılandığını ve uzlaşmak istediğini bildirdiği, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 142/1-b maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Kanun’un 116/2-4 ve 119/1-c maddesi kapsamında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarını oluşturduğu, ayrıca soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı bulunan TCK’nın 151/1. maddesi kapsamında mala zarar verme suçundan, müştekinin şikayetinden vazgeçmesi dikkate alındığında düşme kararı verilmesi gerekeceği, mahkemenin 142/1-b maddesi uyarınca teşdiden ceza tayin ettiği dikkate alındığında, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 116/1 ve 119/1-c. maddeleri uyarınca tayin olunacak ceza ile birlikte değerlendirme yapıldığında 765 sayılı TCK"nın sanık lehine olduğu anlaşılmakla mahkemenin kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.