Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/11488 Esas 2018/2716 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/11488
Karar No: 2018/2716
Karar Tarihi: 14.02.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/11488 Esas 2018/2716 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, ücret, tediye farkı, ikramiye ve yıpranma primi farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Mahkeme, davacının talep ettiği yasal ilave tediye alacağının en yüksek işletme kredisi faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar vermiştir. Ancak, mahkemece doğrudan en yüksek işletme kredisi faizi yürütülmüş olması bozma sebebi sayılmıştır. Bu yanlışlığın düzeltilmesi için hükmün yeniden yargılama gerektirmeden düzeltildikten sonra onanmasına karar verilmiştir. Sonuç olarak, davacıya 2075,47 TL net ilave tediye farkı alacağından 500 TL'si dava tarihinden, 1575,47 TL'si ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte davalıdan alınarak verilmesine hükmedilmiştir. 6772 sayılı kanun ve 6452 sayılı kanunla 6212 sayılı kanunun 2. maddesinin kaldırılması hakkındaki kanuna atıfta bulunulmuştur.

9. Hukuk Dairesi 2017/11488 E. , 2018/2716 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ücret farkı alacağı, tediye farkı alacağı, ikramiye farkı alacağı ve yıpranma prim farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının talep ettiği yasal ilave tediye alacağının en yüksek işletme kredisi faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Yasal ilave tediye alacağı, 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması ve 6452 sayılı Kanunla 6212 sayılı Kanunun 2. maddesinin kaldırılması hakkında Kanun ile getirilmiş bir alacak olup faiz oranı yasal faizdir. Mahkemece talepte dikkate alınarak bu alacağa yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek işletme kredisi faizi yürütülmesi gerekirken doğrudan en yüksek işletme kredisi faizi yürütülmüş olması, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının ilave tediye farkı alacağına ilişkin 2 numaralı paragrafının çıkartılarak, yerine; “2.075,47 TL net ilave tediye farkı alacağının 500,00 TL"si dava tarihi olan 02/07/2013 tarihinden itibaren, 1.575,47 TL"si ıslah tarihi olan 17/04/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranını geçmemek üzere en yüksek işletme kredisi faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ibarelerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 14.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.