Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/15257 Esas 2012/3775 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/15257
Karar No: 2012/3775

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2010/15257 Esas 2012/3775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davanın 42.200 TL tahsil edilmesi isteğiyle açıldığını ve 513,41 TL tahsil edilmesine karar verdiğini bildirmiştir. Temyiz isteği üzerine ise, davalı kurumun temyiz itirazları, kesinlik nedeniyle reddedilmiştir. Davacı tarafın temyiz itirazları ise, usul ve kanuna uygun hüküm olduğundan reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyledir: 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesi ve 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı \"Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun\" ve 5236 sayılı Kanun. Bu kanunlar, katsayı artışı da uygulanarak, yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2010 yılı için temyiz (kesinlik) sınırını 1.430 TL olarak değiştirmiştir.

10. Hukuk Dairesi 2010/15257 E. , 2012/3775 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 42.200 TL. nin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkeme, 513,41 TL"nin tahsiline karar vermiştir.
Hükmü, taraflar avukatlarının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki belgeler okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Davalı Kurum vekilinin temyiz itirazları yönünden;
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2010 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.430 TL olarak değiştirmiştir.
Somut olayda yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilen tutar, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulması miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinlik nedeniyle REDDİNE;
2-)Davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan alınmasına, 05.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.