17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9000 Karar No: 2019/11918 Karar Tarihi: 07.10.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9000 Esas 2019/11918 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edildiği ve suça sürüklenen çocukla birlikte yargılandığı belirtilmiştir. Sanık hakkında hüküm onanırken, suça sürüklenen çocukla ilgili olarak soruşturma aşamasında suça konu olan kömürlerin tamamını teslim etmeleri nedeniyle cezasının 1/2 oranından daha fazla indirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin TCK'nun 53. maddesine ilişkin iptal kararı nedeniyle hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği söylenerek, kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 53. maddesi ve 168/1. maddesi belirtilmiştir.
Yerel mahkemece sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü: I)Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibariyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II)Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ve suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01/03/2016 tarih, 2015/2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı kararında da "Mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK"nun 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının 1/2 oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, 1/2 oranında indirim yapılması isabetsizdir.” şeklinde belirtildiği üzere soruşturma aşamasında suça konu kömürlerin tamamını sakladıkları yeri kolluk kuvvetlerine söyleyip müştekiye iade edilmesini sağlayan suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında TCK"nun 168/1. maddesi uyarınca 1/2"den fazla indirim yapılmasının gerektiği gözetilmeden, mahkemece yazılı şekilde 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini, 2- T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafii, sanık ... ve müdafisinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 07.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.