Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/6390 Esas 2020/2185 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/6390
Karar No: 2020/2185
Karar Tarihi: 10.03.2020

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/6390 Esas 2020/2185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, yersiz ödenen aylıkların tahsili için yapılan icra takibine yapılan itirazın iptali ve %40 icra inkar tazminatı istemine ilişkindir. Mahkeme, takibin devamına karar verirken icra inkar tazminatı istemini reddetmiştir. Temyiz edilen kararın değerlendirilmesi sonucunda, borçlu icra inkar tazminatı ile sorumlu tutulması gerektiği belirtilmiştir. Bu aykırılığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, düzeltildikten sonra onanmalıdır. Kararda geçen kanun maddeleri; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nın 438. maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesidir.

10. Hukuk Dairesi 2018/6390 E. , 2020/2185 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, icra takibine yapılan itirazın iptali ile takibin devamı ve %40 icra inkar tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne, icra inkar tazminatı isteminin ise, reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava; yersiz ödenen aylıkların tahsiline yönelik davalı borçlu aleyhine girişilen icra takibine vaki itirazın iptali, %40 icra inkar tazminatı ile sorumlu tutulması istemine ilişkin olup, 30.04.2012 tarihinde başlatılan takip konusu alacağın likit, yani belirgin olması, başka bir anlatımla, hak etmediği aylıkların her ay kendisine ödenen borçlunun herhangi bir hesaplamaya gerek olmaksızın yalnız başına borç miktarını bilebilecek durumda olması karşısında; borçlunun icra inkar tazminatı ile sorumlu tutulmasına karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde icra inkar tazminatına yönelik istemin reddine karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu aykırılığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin sonunda yer alan “Dava konusu alacak yargılamayı gerektirdiğinden şartlar oluşmadığının tazmanat talebinin reddine“ ibaresinin silinmesine ve yerine "Asıl alacak üzerinden hesaplanacak %40 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine" cümlesinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.