Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9861 Esas 2019/4046 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9861
Karar No: 2019/4046
Karar Tarihi: 03.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9861 Esas 2019/4046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, trafik kazası sonucu yaralanmaları nedeniyle davalıdan maddi ve manevi tazminat talep etmişlerdir. Mahkeme, kısmen kabul ederek davacılardan bazılarının taleplerini reddetmiş, bazılarını kabul etmiştir. Temyizde, davacı için hükmedilen manevi tazminatın kesinleştiği ve temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosyadaki delillerin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle diğer tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi.
17. Hukuk Dairesi         2016/9861 E.  ,  2019/4046 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-
    Davacılar vekili, 14/07/2012 tarihinde davacı ... ile davalı ..."ın karşılıklı olarak trafik kazası yaptıklarını, kaza sırasında davacılar Arif ve Cennet"in yaralandıklarını belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla Cennet için muhtemel iş gücü kaybı, meslekte kazanma gücü kaybından ekonomik ve sosyal geleceğin sarsılmasından kaynaklanan iş göremezlik tazminatı olarak 1.000,00 TL maddi tazminatın; davacıların tedavi süresince tedavi masrafları, ulaşım, refakatçi ve tedavi süresince çalışamamasından kaynaklanan ayrı ayrı 200,00"er TL maddi tazminatın; davacı ... için 20.000,00 TL manevi; davacı ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini, yargılama giderlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın kısmen kabulü ile; 5.819,22 TL geçici iş göremezlik tazminatının davalıdan alınarak davacı ..."e ödenmesine, 124,10 TL tedavi giderinin davalıdan alınarak davacı ..."e ödenmesine, (50,00 TL"lik alacağa olay tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına,) 7.092,83 TL bakıcı giderinin davalıdan alınarak davacı ..."e ödenmesine, (100,00 TL alacağa olay tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına), 800,00 TL ulaşım giderinin davalıdan alınarak davacı ..."e
    ödenmesine, (50,00 TL"lik alacağa olay tarihinden itibaren
    yasal faiz uygulanmasına), fazlaya ilişkin, davacı ... için 1.000,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının ve davacı için istenilen 200,00 TL maddi tazminatın reddine, 6.000,00 TL manevi tazminatın, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacı ..."e ödenmesine, 1.000,00 TL manevi tazminatın, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacı ..."e ödenmesine, fazlaya ilişkin, davacı ... için 14.000,00 TL; davacı ... için 1.000,00 TL manevi tazminatın reddine, karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu kararda, davacı ... için 1.000,00 TL manevi tazminat yönünde hüküm tesis edilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davalı aleyhine kabul olunan dava kısmının değeri davacı ... için hükmedilen manevi tazminat bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı ... lehine hükmolunan manevi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine dair karar vermek gerekmiştir.
    2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin diğer tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz istemlerinin mahkeme hükmünün belirtilen yönlerden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 999,15 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 03/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.